biochemia roślin
Encyklopedia PWN
dyscyplina z grupy specjalistycznych nauk farm. obejmująca działy botaniki ogólnej, dotyczące roślin stosowanych w lecznictwie;
jedna z najstarszych i podstawowych dziedzin gospodarki, której głównym celem jest dostarczenie człowiekowi żywności do bezpośredniej konsumpcji lub po przetworzeniu w zakładach przemysłu spożywczego, ponadto produkowanie surowców przemysłowych (np. włókna roślinnego i zwierzęcego, skór surowych, używek) w celu zaspokojenia innych (nieżywnościowych) potrzeb człowieka.
biochemik;
dział biochemii i biofizyki zajmujący się badaniem wytwarzania, użytkowania i gromadzenia energii przez żywą komórkę.
farmakognozja
dział wchodzący w skład specjalistycznych nauk farm. zajmujący się surowcami naturalnymi i ich składnikami chem., które wykazują aktywność biologiczną;
[gr. phármakon ‘lek’, gnṓsis ‘wiedza’],
